Читать книгу Nauka Holenderskiego przez Literaturę: Analiza i Tłumaczenie 'Max Havelaar' z Klasyki Niderlandzkiej онлайн

een meisje wier vader bankroet maaktewerkt om de familie te onderhouden

heel goed

daar zit ze dan te naaiente breien of te borduren

maar tel nu eens de steken die ze doetgedurende het heele bedryf

ze praat, ze zucht, ze loopt naar 't venstermaar werken doet ze niet

de familie die van dezen arbeid leven kanheeft weinig noodig

zoo'n meisjen is natuurlyk de heldin

ze heeft eenige verleiders de trappen afgeworpenze roept gedurigo myne moeder, o, myne moederen stelt dus de deugd voor

wat is dat voor een deugddie een vol jaar noodig heeftvoor een paar wollen kousen

geeft dit alles niet valsche denkbeelden van deugden werken voor den kost

alles gekheid en leugens

dan komt haar eerste minnaardie vroeger klerk was aan 't kopieboekmaar nu schatrykop-eens terug, en trouwt haar

ook weer leugens

wie geld heefttrouwt geen meisjen uit een gefailleerd huis

en als ge meentdat dit op het tooneel er dóór kan als uitzonderingblyft toch myn aanmerking bestaandat men den zin voor waarheid bederft by het volkdat de uitzondering als regel aanneemten dat men de publieke zedelykheid ondermyntdoor het te gewennen iets toetejuichen op het tooneelwat door elk fatsoenlyk makelaar of koopman voor een bespottelyke krankzinnigheid wordt gehouden in de wereld

toen ik trouwdewaren wy op 't kantoor van myn schoonvaderLast & Comet ons dertienenen er ging wat om

en nog meer leugens op het tooneel

als de held met zyn styven komediestap weggaatom 't verdrukte vaderland te reddenwaarom gaat dan de dubbele achterdeur altyd vanzelf open

en verder, hoe kan de persoon die in verzen spreektvoorzien wat de ander te antwoorden heeftom hem 't rym gemakkelyk te maken

als de veldheer tot de prinses zegtmevrouw, het is te laat, de poorten zyn geslotenhoe kan hy dan vooruit wetendat zy zeggen wilwelaan dan, onversaagd, men doe het zwaard ontblooten

want als zy nu eenshoorende dat de poort toe wasantwoordde dat ze dan wat wachten zou tot er geopend werdof dat zy een andermaal eens terug zou komenwaar bleef dan maat en rym