Читать книгу Nauka Holenderskiego przez Literaturę: Analiza i Tłumaczenie 'Max Havelaar' z Klasyki Niderlandzkiej онлайн

in afwachting van een vriendelyk antwoordnoem ik my uw ouden school-makker

en zyn naam stond er ondermaar dien verzwyg ikomdat ik er niet van houdiemand in opspraak te brengen

waarde lezerge begrypt hoe gek ik stond te kykentoen men my daar zoo op-eens wilde verheffentot makelaar in verzenik ben zeker dat die Sjaalmanzoo zal ik hem maar blyven noemenals de man me by-dag had gezienzich met zulk een verzoek niet tot my zou gewend hebbenwant deftigheid en fatsoenlaten zich niet verbergenmaar 't was avenden ik trek het me dus niet aan

het spreekt vanzelf dat ikvan die gekheid niets weten wildeik zou het pak door Frits hebben laten terugbrengenmaar ik wist zyn adres nieten hy liet niets van zich hoorenik dacht dat hy ziek wasof doodof zoo-iets

de vorige weekwas er krans by de Rosemeyersdie in suiker doenFrits was voor het eerst meegegaanhy is zestien jaaren ik vind het goeddat een jong mensch in de wereld komtanders loopt hy naar de Westermarktof zulke dingende meisjes hadden piano gespeeld en gezongenen by 't dessert plaagden ze elkaarmet iets dat in de voorkamer scheen gebeurd te zynterwyl wy achter aan 't gentsch whisten wareniets waarin Frits betrokken scheenja, ja, Louise, riep Betsy Rosemeyer, geschreid heb jepapa, Frits heeft Louise aan 't schreien gemaakt

myn vrouw zei hieropdat Frits dan voortaan niet meer mee zou naar den kransze dacht dat hy Louise geknepen hadof zoo-iets wat niet te-pas komten ook ik maakte my gereed er een hartig woordje bytevoegentoen Louise riep

neen, neen, Frits is heel lief geweestik wou dat hy 't nog-eens deed

wàt dànhy had haar niet geknepenhy had gereciteerddaar hebt ge 't

natuurlyk ziet de vrouw van 't huis gaarnedat er aan het dessert een aardigheidje plaats heeftdat vultmevrouw Rosemeyerde Rosemeyers laten zich mevrouw noemenomdat ze in suiker doenen aandeel in een schip hebbenmevrouw Rosemeyer begreepdat wat Louise aan 't schreien had gemaaktook òns vermaken zouen vroeg een dacapo aan Fritsdie zoo rood zag als een kalkoen

ik begreep om de wereld nietwàt hy dan toch opgesneden hadwant ik kende zyn repertoire op een haardat wasde godenbruiloftde boeken van het Oude-Testament op rymen een epizode uit de bruiloft van Kamachodat de jongens altyd zoo aardig vindenomdat er iets van een brillekiek in komtwat er onder dit alles wezen kondat tranen uitloktewas my een raadsel't is waarzoo'n meisje schreit gauw