Читать книгу Nauka Holenderskiego przez Literaturę: Analiza i Tłumaczenie 'Max Havelaar' z Klasyki Niderlandzkiej онлайн
en dit laatste ware hem toch goed te-stade gekomenwant op zyn reizen in Europa had hy het weinige uitgegevendat hy in vorige jaren had overgegaardzelfs had hy daar schulden achtergelatenen hy was dus, in één woord, armdoch nooit had hy zyn ambt beschouwd als een geldwinningen by zyn benoeming naar Lebak nam hy zich met tevredenheid voorhet achterstallige door zuinigheid intehalenin welk voornemen zyn vrouw die zoo eenvoudig was in smaak en behoeftenhem met genoegen ondersteunen zou
maar zuinigheid viel Havelaar moeielykhy voor zichzelf kon zich tot het strikt-noodige bepalenja, zonder de minste inspanning kon hy binnen de grens daarvan blyvendoch waar anderen hulp behoefden, was hem 't helpen, het geven, een ware hartstochthyzelf zag dit zwak inberedeneerde met al 't gezond verstand dat hem gegeven washoe onrecht hy deed, iemand te ondersteunen, waar hyzelf meer aanspraak zou gehad hebben op zyn eigen hulpgevoelde dit onrecht nog levendigerwanneer ook zyn Tine en Maxdie hy beiden zoo lief hadte lyden hadden onder de gevolgen zyner vrygevigheidhy verweet zich zyn goedhartigheid als zwakteals ydelheidals zucht om voor een verkleeden prins doortegaanhy beloofde zich beterschapen tochtelkens als deze of gene zich aan hem wist voortedoen als 't slachtoffer van tegenspoedvergat hy alles om te helpenen dit in-weerwil der bittere ondervinding van de gevolgendezer door overdryving tot fout geworden deugdacht dagen voor de geboorte van zyn kleinen Maxbezat hy 't noodige niet om 't yzeren wiegje te koopen waarin zyn lieveling rusten zouen weinig tyds te-voren nog had hy de weinige versierselen zyner vrouw opgeofferdom iemand bytestaan die gewis in beter omstandigheden verkeerde dan hyzelf
maar dit alles lag al weer ver achter hen toen zy waren aangekomen te Lebakmet vroolyke kalmte hadden zy bezit genomen van het huiswaar ze nu toch eenigen tyd hoopten te blyvenmet een eigenaardig genot hadden zy te Batavia de meubelen bestelddie alles zoo comfortable en gezellig maken zoudenzy toonden elkaar de plekken waar ze zouden ontbytenwaar kleine Max spelen zouwaar de bibliotheek zou staanwaar hy 's avends haar zou voorlezen wat hy dien dag geschreven hadwant hy was altyd bezig met het ontwikkelen zyner denkbeelden op 't papieren: eens zou dat gedrukt worden, meende Tineen dan zou men zien wie haar Max wasmaar nooit had hy iets ter-perse laten leggen van wat er in zyn hoofd omgingomdat zekere schroom hem bezieldedie wel iets zweemde naar eerbaarheidhyzelf althans wist dezen tegenzin niet beter te beschryvendan door aan wie hem aanspoorden tot publiciteit, te vragenzoudt gy uw dochter op-straat laten loopen zonder hemd