Читать книгу Уйгурская энциклопедия, том 2. Сказки о животных. онлайн
Бечарә тошқан титирәп, әнди еғиз ачай дәп турушиға:
– Һәй, узун қулақ! Хүдүксинип унчуқмиғиниңға қариғанда, қойни сән йегән охшимамсән? Ейтә! – дегән бөриниң дәһшәтлик уни җаңгалда яңрап кетипту. Тошқан һошини йоқитип, техиму мәңдәп кетипту.
– Раст, раст, – дейишипту көплигән һайванлар бөриниң гепини қувәтләп вә өз бешидин палакәтниң узақлаватқанлиғини һис қилип, – қойни чоқум тошқан йәпту, болмиса, жүрәклик гәп қилған болатти.
– Қени, ейтә! – дәпту бөрә техиму ғалҗирлиқ билән қистап вақирап.
– Болмамсән, гомуш! – дәпту түлкә алдиритип.
– Әнди иқрар қилмай болмиди, тошқанхан, дәвәткин! Сән үчүн һәммиси балаға қалмайли! – дәпту башқилар сала-сүлхи қилишип.
Бу адаләтсизликтин жүриги ечишип, туралмай қалған текивай шунчә җамаәтниң тошқанниң гөш йемәй, от йәйдиғанлиғини билип туруп, һәқиқәттин көз жумуп, тошқанни қурван қилип беришкинигә ғәзәплинип кетипту вә җамаәткә ләнәт оқупту, өзи оттуриға чиқип, бу һәқиқәтни сөзләшни нәччә рәт ойлиған болсиму, лекин өйидә хотуни өшкихан йеңи туғутлуқ, икки бовиғи жиғлап қалғачқа, доңғийип чиқип қелип, аилисигә палакәт қелиштин әнсирәп бирәр нәрсә дәләлмәй, тит-тит болғиничә илаҗисиз қапту.
Шу чағда тошқанму җан үмүтидә һошиға вә ғәйрәтлинип, өзини ақлимақчи бопту, лекин әндила еғиз ачай дәп турушиға көзи бөриниң дәһшәт билән һөмийип, пақирап турған көзигә чүшүп, вуҗуди отта ериғандәк юмшап, һошидин кетипту. Ағзидин болса, демәкчи болған сөзиниң әкси чиқипту.
– Қойни, м … м … мән, йе … йе … йедим… – дәпту.
Шундақ қилип, бечарә тошқан қорқунчақлиғиниң касапити билән явуз бөриниң төһмитиниң ечинишлиқ қурвини бопту.
КТО СЪЕЛ БАРАНА?
В одной горной деревне жил охотник. У него был один-единственный барашек, который жил у него дома. Однажды этот барашек пропал. Охотник нигде не мог его найти. Рассердившись, он призвал к ответу самых крупных животных леса: волка, лиса и других хищников:
– У меня пропал единственный барашек, лучше сами признавайтесь, кто из вас его съел. А не то я уничтожу все ваши выводки!
Волк, лис и другие хищники испугались охотника. Они долго о чем-то шептались между собой. На другой день лис стал подходить к каждому жилищу: