Читать книгу Уйгурская энциклопедия, том 2. Сказки о животных. онлайн
Ғазнисаниң балилири дәрәқниң ғолида чоқчийип олтарған асланханни көрситип:
– Ана, қара, әву ким? – дәп сориди.
– У мөшүкханниң балиси асланхан, – дәп җавап бәрди ғазниса.
– Биз асланханни көрүп бақмиған екәнмиз, – деди балиларниң бири һәйран болған һалда.
– Аниси уни сиртқа чиқармайду, шуңа силәр көрүп бақмиған.
– Немишкә чиқармайду?
– Вай таң.
– Сиртқа чиқириштин қорқидиған охшайдудә, ана? – деди ғазнисаниң балилиридин бири.
Ғазнисаниң балилири буни аңлап, параққидә күлүшүп кәтти. Бу күлгә асланханниң аччиғини кәлтүрүп қойди, чүнки асланхан буни анисиға қилиниватқан һақарәт дәп билди. Шуңлашқа у ичидә: «Булар анам тиллиған мекиянниң йеқин туққанлири болса керәк. Мекиян бая мениң бешимни чоқувалди. Мән бу микянәмниң туққанлириниң балисини бир қорқутуп қояйму-йә, дәп ойлиди. Дәл шу пәйттә ғазнисаниң балилириниң бири асланханға:
– Асланхан, бу йәргә чүшкин, биз биллә суда үзүп ойнайли, – деди.
– Ундақ демә, – деди ғазниса балисиға җиддий қарап, – асланхан үзүшни билмәйду.
Ғазнисаниң сөзи асланханниң әрвайини учурди. «Қараңлар, буларниң чоңчилигини, – дәп ойлиди асланхан көңлидә.
– Һим… сениң кичиккинә балилириң үзүшни билидекәну, мән билмәйдекәнмән».
Асланхан бирдинла өзини суға ташлиди. «Бултуқ» қилған аваз билән тәңла асланхан ғайип болди. Ғазнисаниң балилири чоқурушуп, әтрапиға тарилип кәтти. Ғазниса җиддийлишип, у яқ-бу яққа үзүп, асланханни издиди. Туюқсиз асланханниң беши көрүнди. Ғазниса дәрһал униң бешидин чишлидидә, уни қирғаққа елип чиқти. Һәйәл қилмай, ғазнисаниң балилириму үзүп қирғаққа чиқти.
Асланханниң һәммә әзайи чилиқ-чилиқ су еди. У көзи жумулған һалда һошсиз ятатти, униң тиниқлириму аңланматти.
– Иш чатақ болди, – деди ғазниса балилириға қарап, – силәр асланханға қарап туруңлар, мән берип, дохтур чақирип келәй.
Ғазниса сөзини түгитипла еғаңлап жүгәргиничә кетип қалди. Бирдәмдин кейин өдәкхан дохтур билән асланханниң ата-аниси йетип келишти. Ғазниса әһвални чүшәндүрүп болғачқа, мөшүкхан бир яқтин ғазнисаға товлап, бир яқтин «Вай, балам, қандақ қилимән» дәп дат-пәрият көтәрди.