Читать книгу Уйгурская энциклопедия, том 2. Сказки о животных. онлайн
– Һәй, ләқва, сән илтипатимға қанаәт қилмай, йәнә һүниримни үгәнмәкчиму? Мана саңа, дәптудә, йолвасқа бир етилипла, униң еғиз-бурнини қанқа бояветип, кетип қапту.
Аридин бирнәччә вақит өтүп йолвасниң ачлиқтин җени һәлқумиға келип ятқанда, алдида бир мөшүк даңлаватқан бир төрт ява кәптәрниң әтрапини айлинип келип, туюқсиз етилип берип, бир кәптәрни тутувелип, мәззә қилип йәватқанлиғини көрүпту. Өзидин нәччә һәссә кичик бир мөшүкниң өз олҗисини шунчә әпчиллик билән қолға чүширишини көргән йолвасниң жүригини һәсәт оти қаплап, униң алдидики кәптәрни тартивелишни ойлиған болсиму, амма униңға көзи йәтмәпту вә көңлидә, мана бу мөшүккиму бир дәп бақай, өз һүнирини үгитип қойса, һәҗәп әмәс, дәп ойлап, мөшүкниң алдиға кәпту вә:
– Салам, мөшүкҗан, сиздики ов овлаштики маһарәтлири һәқиқәтән қалтис екән. Сили маңа устаз болуп, бу маһарәтлирини үгитип қойған болсила, – дәпту.
Мөшүк йолвасниң сүрлүк теләтидин әйминип туруп, униңға:
– Мән җанаплиридин кичик турсам, өзлиригә қандақ устаз болалаймән? – дәпту. Йолвас мөшүккә өз бешидин өткән сәргүзәштилирини, ғурбәтчилик турмушини бир-бирләп сөзләп, йелинишқа башлапту. Шуниң билән мөшүк йолвасқа өз һүнирини үгитип қоюшқа рази боптудә:
– Сили мениң үгәткиним бойичә иш көрсилә, тез муддәттә ов овлаш маһаритини үгинип болалайла, – дәпту.
– Чоқум устазимниң үгәткини бойичә иш көримән, – дәпту йолвас.
– Ов овлашта батурлуқ күч, чәбдәслик болупла қалмай, йәнә әқил-парасәт болуши керәк. Үзлүксиз тиришиш мәшиқни давамлаштуруш – бу маһарәтни егиләшниң муһим шәрти. Шуңа, сили һазирдин башлап һәр күни бирнәччә чақирим тез сүръәттә жүгрәп бәдән чениқтурсила, андин мән ов овлаш маһаритимни үгитишкә башлай, – дәпту мөшүк.
Шуниң билән мөшүк йолвас билән биргә мәшиқ қилишни башлапту.
Мөшүк йолвасқа һәрхил панаһлиниш усул, жүгрәш сүръити, қаршилиқ күчи, йолни тосаш, шәпә чиқармай йеқинлишиш, изиға чүшүш, пәйт күтүш, нишан бәлгүләш, қалаймиқан қилиш, искәнҗигә елиш қатарлиқ усулларни тәпсилий сөзләп, мәшиқ қилдурупту. Йолвасму чидап мәшиқ қилип, мөшүкниң көрсәтмиси бойичә ов овлашқа киришипту вә мәззилик иссиқ гөшләрни йәп, күчлинишкә күчәйгәнсири, орманни айлинип жүрүп, қосиғи тоқ болсиму, көңли халиған һайванни өлтүрүшкә башлапту. Шуниң билән ормандики барлиқ һайванлар йолвастин қорқидиған бопту, һәтта бөрә униң буйруғини орунлайдиған, түлкиму күнигә нәччә қетим тазим кәлтүридиған бопту.