Читать книгу Сафед. Маҷмӯаи шеърҳо онлайн

Сафед

Маҷмӯаи шеърҳо


Шаҳзод Кенҷазода

© Шаҳзод Кенҷазода, 2024


ISBN 978-5-0062-8398-5

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Ту барои ман азизӣ!

  • Ту барои ман азизӣ!
  • Ту барои ман тамоми дилу ҷонӣ,
  • ки нафасҳои ман аз будани он мехезад,
  • Ва забонам, ки фақат номи туро медонад,
  • Ва ду чашмам, ки туро мебинад,
  • Ва лабонам, ки зи лабҳои ту як бӯсаи гарм
  • Ва танам оғӯшат
  • Ва ду дастам, ки ба зулфи ту зи ночорӣ
  •                                                              раҳе мехоҳад,
  • Ту ба ман бо ҳамаи ҳастият
  • ва ба ин хомушию мастият
  • Каси даркортарини манӣ, зебои дилам!
  • Ту барои ман азизӣ!
  • Ки дигар ҳеч касе, мисли ту бар дил
  •                                                       натавонад нишаст,
  • Ва қафас роҳи дигарро ба ҳама хубу баде
  •                                                                    рост бибаст.
  • Лаҳзаеро, ки ба ман бахшидӣ,
  • Дами зебои ҷаҳон буд барои мани девона ҳамон,
  • Ту зи ман дур мабош,
  • Ту фақат бо ман мон!
  • Ту барои ман азизӣ!
  • Чӣ бигӯям,
  • Чӣ нагӯям…
  • Чӣ ки мегӯиву гуфтиву шунудам,
  •                                            ҳамааш дар ёдам
  • Ту ки ҳастӣ мани зиндонӣ ҳаме озодам…
  • Ростӣ
  • ман зи ҳаётам
  • Бо ту бошам
  • шодам!…

«Дар мавҷи зиндагист, саропо вуҷуди мо…»

  • Дар мавҷи зиндагист, саропо вуҷуди мо,
  • Фарқе надорад бар касе, буду набуди мо.
  • Пас аз ғаме пайдо шавад, андӯҳи тозае,
  • То оташи дигар занад, бар рӯйи дуди мо.
  • Ҷуғрофиёи ин замин танг асту бесамар,
  • Дар назди ҳаҷми ғуссаҳои беҳудуди мо.
  • Созанда, най навозу бигӯ бар мани асир,
  • Оё ту дидӣ ранг, ба сақфи кабуди мо?
  • Аз мо набуду хостем, аз мо шавад яке,
  • Бо латма мерабояд онро ҳасуди мо.
  • Кай омадан сиёҳ буд, кай рафтан ончунон,
  • Оғози марги мост, рафиқам, вуруди мо.

«Ман ба дил кандани дилдор, надорам бовар…»

  • Ман ба дил кандани дилдор, надорам бовар,
  • Ва чун осон шавам инкор, надорам бовар.
  • Дар нигоҳаш ҳама дарде, ки аён аст маро,
  • Бизанад хандаи саршор, надорам бовар.
  • Лаҳзаҳо мегузаранду ғами ман дар қафасам,
  • «Хайр!» гӯяд саду як бор, надорам бовар.
  • Дили мо хонаи хубест, вале бе дару дом,
  • Ҳар кӣ ояд, накунад кор, надорам бовар.
  • Зиндагонӣ ба сари мо чӣ ҷафоҳо дорад?
  • Ба сукути сари бозор, надорам бовар.
  • Онкӣ мисли мани ошиқ ҳамагӣ бедор аст,
  • Дорад аз ман ғами бисёр? Надорам бовар.
  • Ҳарчӣ гуфтанду бигӯянду нагӯянд, вале
  • Ман ба дил кандани хуммор, надорам бовар!

«Мо наметарсем аз теғу туфанги ҳеч кас…»